นพ. อภิธาน พวงศรีเจริญ
เขียนลงในนิตยสารพระคริสตธรรมประทีป เมื่อ 2010
คริสเตียนบางครั้งอดอาหารอธิษฐาน
การอดอาหารเพื่ออธิษฐาน เป็นการจัดลำดับการให้ความสำคัญของเรื่องที่อธิษฐานเทียบกับการหยุดอธิษฐานเพื่อไปรับประทานอาหาร
เขาไม่ต้องการให้มื้ออาหารขัดจังหวะการที่เขากำลังวิงวอนกับพระเจ้า เหมือนคนที่กำลังชมภาพยนต์หรือดูโทรทัศน์ในเรื่องหรือรายการที่กำลังสนุกหรือน่าสนใจอย่างมาก เมื่อมีคนเรียกไปรับประทานข้าว เขาจะบอกว่าไม่ต้องรอ เดี๋ยวตามไป เป็นต้น
การอดอาหารจึงไม่ใช่หน้าที่ ที่จะต้องทนแบกรับ แต่เป็นสิ่งที่คริสเตียนเต็มใจทำเมื่อถึงเวลาหนึ่งในชีวิตเขา
และไม่ใช่การกดดันพระเจ้าว่า เรายอมลงทุนอดอาหารแบบนี้แล้วนะ พระเจ้าต้องตอบอย่างที่เราต้องการนะ
มีหลายคนในพระคัมภีร์เมื่อพบกับเรื่องวิกฤติมากๆ เช่น เรื่องความอยู่รอดของประเทศชาติ ความเจ็บป่วยของบุคคลที่รัก เขาเหล่านั้นกำลังเป็นทุกข์หนัก จนไม่มีใจจะรับประทานอาหาร ถ้าฝืนรับประทานก็คงไม่อร่อยหรือกลืนไม่ลง เขามุ่งมั่นอธิษฐาน เช่น ดาเนียล ( ดนล9:3) ดาวิด (2 ซมอ 12:16) เอสเธอร์ (อสธ4:16 )ฮันนาห์ (ลก 2:37)
ที่เหมือนกัน คือคนเหล่านั้น น้อมรับทุกคำตอบ ไม่ว่าจะถูกใจหรือไม่ถูกใจ
พระบิดาทรงเข้าใจความทุกข์ร้อนของเรา และตอบทุกคำอธิษฐาน ไม่ช้าก็เร็ว ไม่ว่าเรื่องนั้นจะยุ่งยากซับซ้อนสักเพียงไร หรือเหลือความหวังริบหรี่เพียงใด เพราะไม่มีเรื่องใดเกินความสามารถของพระองค์
